O CO W TYM WSZYSTKIM CHODZI?

Jak zapewne wielu z nas pamięta, poprzednia część dotyczyła sporu o terytorium na ziemiach Azeroth między ludźmi, a orkami. W całkowitym boju (licząc dodatek BEYOND THE DARK PORTAL) ci drudzy ponoszą klęskę.
Po prawie 15 latach pojawia się Thrall - ork, syn Durotala, który pragnie poprowadzić swą rasę do ponownego panowania na utraconych ziemiach. Ten właśnie wątek stanowi główną fabułę gry, jednak to nie wszystko, ponieważ doszły dwie nowe rasy, także z planem zapanowania w Azeroth. Pierwszą z nich są przybyli z dalekiej północy Nieumarli, a druga to Nocne Elfy, tajemnicza nacja, żyjąca przez wieki w odosobnieniu.
Każdą z ras, można grać oddzielne kampanie. Są dwa poziomy trudności: średni i trudny, ale jeżeli nie uda się misja to gra zaoferuje obniżenie poziomu na łatwy. Dla początkujących przygotowany został dwumisjowy tutorial, w którym gra się Orkami. Przedstawia przede wszystkim podstawy rozgrywki, ale jest tak dobry, że po zapoznaniu się z nim nikt nie powinien mieć problemów typu "jak to się robi?" Każda kampania liczy od 7 do 9 misji, co daje łącznie 32 misje. Niedogodnością może być fakt, że trzeba je przechodzić w ustalonej z góry kolejności (ludzie, nieumarli, orki, nocne elfy), ponieważ dopiero po przejściu jednej udostępnia się następna. Z drugiej strony to dobre rozwiązanie, bo wielu graczy ukończy dzięki temu wszystkie kampanie zanim weźmie się za multiplayer.
Zapomniałbym, że istnieje jeszcze możliwość grania pojedynczych misji na przeznaczonych do tego mapach. Gra oferuje ich kilkadziesiąt, ale znając życie już niedługo w necie pojawią się nowe.

RASY

Jak już wspominałem w grze dostępne są cztery rasy: Ludzie, Orki, Nieumarli i Nocne Elfy. Każda jest tak bardzo oryginalna, że grzechem byłoby przedstawianie wszystkich na raz. Postanowiłem napisać coś o każdej z osobna, ale i tak naprawdę można poznać je dopiero po długim ich przetestowaniu.


Podstawą są oczywiście Ludzie. Ich kampanię będziemy przechodzić jako pierwszą. Gra nimi nie należy do najtrudniejszych, ponieważ nie mają właściwie słabych stron, jeżeli chodzi o militaria. Podstawowe jednostki produkowane są w koszarach, należą do nich Piechurzy, Strzelcy i Rycerze. Oprócz tego są Kapłani używani do leczenia innych jednostek, a także czarodziejki, które np. w każdej chwili mogą rzucić czar spowalniający wrogie wojska. Do inwazji miast nieprzyjaciela posłużą m.in. Kanonierzy i Czołgi Parowe, którym nie oprze się żadna budowla. Do jednostek latających należy Żyrokopter i Gryphon Rider. Zwiększenie ilości pożywienia u ludzi wiąże się z budowaniem farm. Surowce zbierane są w sposób konwencjonalny: Chłopi przynoszą złoto z kopalni, jak również chodzą do lasu rąbać drewno.
Kolejną rasą z jaką spotykamy się w WARCRAFT 3 są tajemniczy i mroczni Nieumarli. Trzeba przyznać, że gra nimi nie jest już taka łatwa. Pierwszą odmiennością jest już zdobywanie surowców. Aby móc czerpać złoto z kopalni, najpierw Akolici (odpowiednik ludzkiego chłopa) muszą ją nawiedzić, następnie ustawiają się wokół niej i czerpią złoto siłą woli. Akolita zajmuje się także stawianiem budynków, lecz zamiast budowania przyzywa je. Funkcję defensywną w miejsce wieżyczek mogą przejąć zwykłe budynki, które w razie ataku nieprzyjaciela wysyłają w jego stronę specjalne, wysysające życie fale. Zbiórką drewna zajmują się już Ghule, które są przede wszystkim podstawą sił zbrojnych. Oczywiście nie zapomniano, by mogli zjeść czyjeś zwłoki, co bardzo szybko odnawia ich życie, którego poziom swoją drogą jest bardzo niski. Kolejnymi jednostkami są Pająki i Plugastwo, których wygląd stworzony z połączonych rozkładających się kończyn wielu trupów jest naprawdę straszny. Obrażenia i punkty życia są bardzo duże, co czyni Plugastwo w moich oczach najlepszą jednostką nieumarłych. Inną ciekawą postacią jest Nekromanta, który potrafi wskrzeszać zmarłych pod postacią szkieletów.
Trzecia rasa to Orki znane już od pierwszej części Warcrafta. Gra się nimi podobnie do ludzi. Tak samo zdobywane są podstawowe surowce, tyle że Chłopów zastępują Peoni. Podstawowym odziałem atakującym są Siepacze. Następne w kolejności Trolle dysponują umiejętnością regeneracji, czyli odnawiania sobie energii. Najpotężniejszym wojownikiem jest Tauern, który dysponuje największą siłą i zarazem wytrzymałością. Posiadają również jednostki magiczne: Znachorów i Szamanów, którzy potrafią m.in. zdejmować czary ochronne z przeciwników, a także stworzyć Tarczę Świetlną na dowolnej postaci, która zadaje obrażenia wszystkim w pobliżu. Jedynie potrafiące latać Wywerny stanowią słabszy punkt militariów rasy. Jeżeli grając Orkami zainwestujemy w wynalezienie kolców to defensywę wspomagać będą nie tylko wieżyczki, ale i każdy budynek, który (obrośnięty kocami) będzie zadawał obrażenia atakującym go przeciwnikom (chyba, że użyje ataku z dystansu).
Na koniec pozostawiłem Nocne Elfy, które jak sama nazwa wskazuje czerpią nocą różne korzyści. Szczerze mówiąc, gdy grałem nimi pierwszy raz to wiele elementów aż mnie zaskoczyło swoim nowatorstwem (a mówią, że w grach nie da się już nic nowego wymyślić). Robotników zastępują duszki Wisp. Jest to rasa żyjąca w symbiozie z naturą, więc dlaczego mieliby ścinać drzewa? Wystarczy, że duszek otoczy drzewo i już będzie czerpał z niego cenny surowiec. Jest to o tyle dogodne, że teoretycznie jedno drzewo wystarczy do zaopatrzenia osady w drewno przez cały czas. Jeżeli chodzi o złoto to sprawa wygląda już mniej wspaniale. Po pierwsze i najważniejsze w pobliżu kopalni musi stać Drzewo Życia - podstawowy budynek elfów. Wtedy kopalnia zostaje opleciona gęstymi gałęziami i duszki wchodzą do niej aby wydobywać złoto (co ważne nie muszą go transportować). Co ciekawe niektóre budynki Nocnych Elfów mogą... chodzić. Jest jeden z wielu pomysłów zaczerpniętych ze STARCRAFTA. Stanowi to udogodnienie w przeniesieniu miejsca bazy np. po wyczerpaniu zasobów złota pod nową kopalnię. Jakby tego było mało "żywe" budynki mogą ponadto same się naprawiać, wystarczy zjeść kilka pobliskich drzew i po kłopocie (proste nieprawdaż?). Szkoda tylko, że do Wisp po wybudowaniu takiej budowli nieodwracalnie ginie.
Podstawę militarną Nocnych Elfów stanowią przede wszystkim Łucznicy, szczególnie trudno ich pokonać po wynalezieniu (naj)lepszych strzał. Ze względu na tani koszt rangerzy w dużej ilości mogą być całkiem niezłą potęgą. Są oni w nocy niewidoczni dla przeciwnika, jeżeli tylko stają w miejscu, można wykorzystać ich dzięki temu także jako zwiadowców. Godni zainteresowania są także Łowcy, których atak dosięga kilku wrogów naraz. Także mogą być niewidzialni. Z jednostek latających największą uwagę, należy poświęcić Hippogryphom, na które można wstawić Łuczników, przez co mogą ich atakować tylko jednostki potrafiące atakować cele w powietrzu. Trzeba wspomnieć jeszcze o najsłabszej stronie ataku nocnych Elfów, otóż wszystkie jednostki mają bardzo mało życia w porównaniu do innych ras. Przykładowo Łucznik ma tylko 220 PŻ, podczas gdy np. ludzki Piechur prawie dwa razy więcej.